Door mijn werk in de zorg en als rouwbegeleider weet ik prima troost te bieden aan degene die gaat sterven, maar ook aan hen die achter blijven als hun dierbare overleden is. Mijn empathie is altijd oprecht, mijn woorden worden zorgvuldig gekozen, mijn zwijgen eveneens. En toch…als het je dan zelf overkomt…Op 3 september 2022 moest ik afscheid nemen van mijn allerbeste vriend. Mijn maatje, mijn alles, mijn Hugo. En ik ben ontroostbaar. Dit ‘stukkie’ wordt een eerbetoon aan he

Als jongeren in Nederland een pilletje nemen op een festival, denken ze waarschijnlijk niet zo snel aan gemuteerde bomen en verontreinigd grondwater. Toch hebben die fenomenen veel met elkaar te maken.

De enige beroepsgroep in Nederland die zich niet druk hoeft te maken om het behoud van haar baan, zich niet hoeft te bekommeren om dreigende en beslissende functioneringsgesprekken etc. zijn justitiabelen en justitiële magistraten. Zij worden na een doorlopen RAIO traject voor het leven benoemd en worden zoals misdaadverslaggever Peter R. de Vries eens publiekelijk verklaarde, bij iedere uitglijder niet ontslagen maar weggepromoveerd.

Als je Elizabeth langzaam uitspreekt zullen de Engelsen hun wenkbrauwen fronsen en het glashard ontkennen. Probeert u het maar eens. Het klinkt dan als; E Liza bad. Koning George V veranderde niet zomaar de oorspronkelijke Duits-klinkende achternaam van de koninklijke familie in 1917 naar het Engels- klinkende Windsor.

Op de uitnodiging van een vriendin staat: ‘Trek warme kleding en wandelschoenen aan en tref mij achter de warme chocolademelk bij restaurant de Bootsman’. Heerlijk, zo’n alternatief voor een zitverjaardag in de kring.

Tja, daar zit ik dan in een klein kamertje van de het plaatselijke CBR. Ik heb net de jaarlijkse test gedaan, die dramatisch is verlopen. Ik heb er wel rekening mee gehouden, maar als het eenmaal over en uit is, dan besef je dat je weer iets kwijt bent. Ik word even emotioneel tijdens het gesprek, en wil zo snel mogelijk weg.

Door: Rabin Gangadin Volgens het rode boekje van Mao Tse Tum zou het geloof het opium van het volk zijn. Enkele geloven onder de mensheid die vanwege de agressieve en opzichtige profilering aan dit kenmerk zouden kunnen voldoen zijn de Islam, het Christendom en de Jehova’s getuigen.

It’s a jungle out there. Het is de eerste schooldag na de zomervakantie. Het luieren tot een uur of 11 is weer verleden tijd. Terug in het gareel!Mijn dochter is er helemaal klaar voor en met een gevuld rugzakje pakt ze me vrolijk gestemd bij de hand om haar vriendinnen weer te zien.

Het zogeheten multiculturalisme in Nederland is big business voor de een, en een zagende en doorborende irritatie voor de ander. Deze laatste ervaart het als een cultureel-sociale invasie die geen halt kan worden toegeroepen. De eerste categorie zal, dunkt mij, zolang de subsidie strekt, altijd vóór de migratiestroom blijven.

Waar zou ik over schrijven? Als de wereld aan mijn voeten lag, iedereen mijn woorden aanbidden zou, ofwel mijn canvas blanco was en daarmee… totaal tevree<br /> met al dat er uit mijn pen vloeien zou…

Nadat we onszelf geleerd hadden om de geluiden die we maakten van een zeker format te voorzien, gingen we ze gebruiken om met elkaar te communiceren. We leerden vervolgens om ook van die klanken, afbeeldingen te maken. Woordjes of delen van woordjes werden eerst uitgebreid en heel gevarieerd, later schematischer gerepresenteerd met wat we tegenwoordig lettertekens noemen. Uiteindelijk ontstonden alfabetten.

Zodra mijn vader de krant dubbel vouwde en opsprong, slaakte ik als televisiekijkende puber een vermoeide zucht. ‘Daar gáát ie weer.’<br /> Die aflevering van Loveboat kon ik wel vergeten.

Ook mij had hij in zijn greep; de donkere lockdown mist. Waar het voorheen voelde alsof ik nergens tijd voor had, werd ik nu overgoten door vrije tijd. Ik besloot heen en weer te lopen over het zonlicht dat over de houten planken op de grond scheen. Zo verdween de tijd langzaam samen met het licht, naarmate de dag vorderde.

Ik word ‘s ochtends wakker, maak een ontbijt klaar en ik ga achter de computer zitten om een beetje het nieuws te lezen. Afgelopen week zei iemand iets slechts over de coronapas. Het artikel vertelt dat een willekeurig bedrijf de coronapas heeft bedacht. Ik krijg spontaan zin om een hele boze comment neer te zetten om deze (duidelijk) ongeschoolde mensen even uit te leggen hoe het ECHT zit.

Mijn hele leven roep ik al dat ik voor de duvel nog niet bang ben. Ik durf alles! Maar da’s niet waar. Ik wás voor de duvel nog niet bang. Ik durfde alles…

Ik ben benieuwd wat er door mijn opa zijn hoofd ging toen hij in de jaren 60 vernam dat Europa gastarbeiders wierf. Ik heb het hem wel eens gevraagd. Waarom zou je je vertrouwde nest verruilen voor dit kikkerlandje? Destijds leefde hij in het Rifgebergte, het noorden van Marokko. Primitief kan je het zeker noemen. Met vijf dochters en drie zonen verbleven mijn opa en oma in een kleien huisje.

Mijn dochter is van de kerstpolitie. Haar kerstversieringswet is er nog altijd niet officieel door, maar de regels zijn simpel. Kerstbomen en bijbehorende decoraties mogen slechts binnen een bepaald tijdvak ‘shinen’. Tussen 5 december (de verjaardag van de goedheiligman) en 13 januari (de verjaardag van de kerstpolitie zelf). Hierna of ervoor zijn kerst-gerelateerde versieringen, sfeer-technisch, onaanvaardbaar.

<Onze soort, Homo Sapiens, is ontstaan op het Afrikaanse continent. Een kleine zwarte vrouw is ons aller gemeenschappelijke voorouder. Afrika is nu het continent dat is achtergebleven na eeuwen van uitbuiting vanuit de vele naties op andere continenten. Ja, en ook wel door onze zetbazen in Afrika zelf. Afrika is nu een gewild afzetgebied van afgedankte wapens en autowrakken. We roven er diamanten, kobalt en zo meer.

Mijn naam is Nicole en ik ben een vrouw. Geen persoon die menstrueert, dat heb ik al achter mij gelaten, nee gewoon een vrouw én moeder.<br /> Ik woon op het platteland. Dat is iets voorbij waar de randstad ophoudt. En daar wil ik het graag even met je over hebben Mark.

Het internet staat bomvol mooie dingen. Hoe lang je er ronddwaalt, bepaalt wat je vindt; soms iets wat je niet voor mogelijk had gehouden voor je het tegenkwam. Dat gevoel had ik ook toen ik kennis maakte met de artistieke robot Ai-Da. Ai-Da is een levensechte robot die je portret kan schilderen met behulp van een robot-arm. Het resultaat van dat portret is niet te onderscheiden van een portret geschilderd door een echt mens.