Die stomme twijfels en onzekerheden ook soms. Zelfs wanneer ik denk dat ze weg zijn, weten ze op een totaal onverwacht moment toch weer boven te drijven. Waarom? En waarom nu? Dat wil ik helemaal niet. Ik wil niet aan mezelf twijfelen. Ik wil niet onzeker zijn. Ik wil niet dat het gedrag van anderen invloed heeft op mij. Op hoe ik mij voel.

Niks is erger dan een 'bijrijder' die je, terwijl JIJ achter het stuur zit, continu aanwijzingen geeft.

Blijdschap, wat is dat nou echt? Dit is een vraag die van jongs af aan al aan me knaagt. Het is een doel, een queste. Hoe verkrijg ik het?</p> <p>Ik heb meerdere mensen gevraagd wat zij ervaren als blijdschap. Het zal u vast niet verrassen dat ik veel verschillende antwoorden heb gekregen. Vaak terugkerende antwoorden gaan over geld. “Nieuwe auto”, “groter huis”, “miljonair worden,” enzovoort.

Ik heb al vanaf de jaren 1956/1957 sympathie voor stieren. In de vijfde en zesde klas van de Marnixschool in Hilversum zat ik op een bankje precies naast het raam. Ik kon lekker naar buiten kijken en ik zag alles dat tot vermaak kon dienen. Het waren koeien en stieren die regelmatig zorgden voor topvermaak.

Fossiele brandstoffen zijn de grootste oorzaak van de opwarming van de aarde. Het zorgt voor een onleefbaar klimaat voor mens, dier en plant. Dus moeten we overstappen naar zonne- en windenergie voor een wereld zonder lucht- en milieuvervuiling, en voor een gezonde flora en fauna. Maar wat zijn de ecologische consequenties eigenlijk?

De grootste geluksmomenten in mijn leven momenteel, zijn mijn dagelijkse leesuurtjes met mijn 12-jarige zoon. Hij zit in de brugklas en moet voor de vakken Nederlands en Engels elke paar weken een nieuw boek uitlezen. Net als de meeste 12-jarigen stond hij daar niet om te springen en dus zijn we samen op zoek gegaan naar de leukste en spannendste boeken die we konden vinden, in de hoop dat hij het toch enigszins zonder tegenzin zou doen.

In de afgelopen paar dagen heb ik de term ‘column’ ontdekt. Ik snap niet zo goed wat dit inhoudt. Dat komt mede door het feit dat ik niet veel eigen initiatief toon op het vlak van lezen. Dus ik heb het woord ooit gehoord, ik kende het woord niet maar mijn conclusie was meteen: ik snap het niet.

Denk je na meer dan tien jaar elkaar van haver tot gort te kennen, ontdek je ineens dat je levensgezel al jaren met een dijk van een geheim rondloopt.<br /> Tuurlijk, het is niet altijd rozengeur en maneschijn, elk huisje z’n kruisje, in voor- en tegenspoed, slikken en weer doorgaan… ja, verdomme jongens, zo lust ik er nog wel een paar!

Wist je dat er in Nederland bureaus zijn waar je diploma's kunt kopen?

Verstandige, volwassen meisjes van mijn leeftijd zeggen graag dat ’t niet meer uitmaakt wat een ander van je vindt. Dat leeft een stuk makkelijker en relaxter. Prachtig. Jaloers op.<br /> Daarentegen is mijn leven helaas nog moeilijk en a-relaxt. Ik wil namelijk tot op de dag van vandaag altijd leuk, grappig en kleurrijk gevonden worden. Door iedereen. Het streven blijft nobel, het lukt niet altijd.

“Nu ben ik toch die tekentang vergeten!” Ik wilde de tweedaagse met mijn gezin in de wilde Zweedse natuur met gemoedsrust inzetten, dus maakte ik een lijstje op mijn smartphone, controlefreak als ik ben. Het is mijn manier om ondernemingen aan te durven en m’n hoofd even te parkeren. Ik had dus een lijstje, er kon niets misgaan.

‘Speak only when your words are better than silence.’ Quote naar m’n hart, heb er al een aantal mensen mee om de oren proberen te slaan, maar ze luisteren niet, ik word niet gehoord… Mensen die niet luisteren, daarentegen wel onafgebroken praten, daar ben ik allergisch voor. En dat is niet wederzijds.

Het is werkelijk verbazingwekkend hoe diep we als samenleving kunnen zinken, hoe laag we kunnen gaan in onze honger naar sensatie en vermaak. Onlangs bevond ik me op Youtube, doelloos scrollend, tot mijn ogen op een serie fragmenten vielen. Het leek een herhaling van een oude show waarvan ik dacht dat we toch al wel hadden besloten dat het ‘not done’ was; ‘Steenrijk, Straatarm’. Een televisieprogramma waarin de rijken en de armen van plaats ruilen om te zien hoe ‘de andere he

Wat zou jij kiezen: Satans poorten, of toch seks met Andries Knevel? Brigitte Kaandorp weet het in ieder geval kraakhelder te verwoorden: “Ik word liever in een UFO door een marsman meegenomen, dan dat ik Andries Knevel tot een hoogtepunt voel komen”. Uiteraard begeleid door lieflijk ukelelegetokkel.

Ze noemen mij wel es een dramaqueen. Wie ‘ze’ zijn weet ik niet eens precies, maar het zijn er sowieso twee. Ik heb namelijk een keer per ongeluk staan luistervinken in het trapgat, terwijl vriendlief beneden liep te telefoneren met iemand die hij kennelijk vertrouwde. Abusievelijk ving ik de volgende gespreksflarden op ‘Ja, het gaat al wat beter met m’n meisje hoor…, maar je hebt wel gelijk, ze is inderdaad wat een dramaqueen…’

<p>Is het je al opgevallen? De tegenstelling tussen jong en oud in onze samenleving? Als je jong bent, nou ja, wat is jong, heb je er dan al bij stilgestaan hoe het zou zijn binnen enkele jaren?Toen ik 40 was, haalde ik mijn schouders op bij de uitspraak van mijn baas dat iedereen boven de 70 best euthanasie kon aanvragen. Ze choqueerde en schoffeerde, maar ik stond er verder niet bij stil. Het leven ging zijn gangetje, en ik was nog lang geen 70.</p>

Keuzestress heb je. Ernstig. Je wil je interieur weer eens opleuken, dat is immers al weer zéker twee jaar hetzelfde. Maar in welke kleur? Bij de bouwmarkt hebben ze zo&#8217;n prachtige kast vol met kleurstaaltjes. Je wordt er gewoon hebberig van. Prachtige namen hebben ze ook, Sweet Embrace, Airy Foliage, Singing Sand, je zou ze alleen daarom al op je muur willen smeren.

In de media zie ik schreeuwende koppen voorbij komen dat bedrijven of organisaties op zoek zijn naar personeel. Als ik de column verder lees, kunnen ze geen passend personeel vinden. Ook beweren ze dat er te weinig mensen worden opgeleid om bijvoorbeeld zonnepanelen te plaatsen.

Omdat ik niet precies weet wat ik later wil worden, heb ik onlangs een loopbaancoach in de arm genomen. Hartsikke leuk, voel me weer helemaal jong en onbedorven, ik krijg zelfs huiswerk. Zo mocht ik onlangs een talenten-/valkuilen lijst invullen voor mezelf, door mezelf en… door anderen.

Het is een prachtige avond in de zomer. Weinig wind, een lekkere temperatuur, kortom ideaal voor een mooie tocht op de racefiets. Ik kleed me om en na een vluchtige kus nemen we afscheid. Zij gaat zingen met haar vriendinnen en ik wil een 2 uur durende fietstocht maken. Vanuit mijn woonplaats fiets ik over een lange buitenweg in de Achterhoek.