Leren laten

In mijn eerste columnbundel beschreef ik trots hoe ik 's avonds met mails en brieven zaken oploste die ik overdag verprutst had. Nu ik 'een nog rijpere' leeftijd heb weet ik dat 's avonds dingen oplossen absoluut geen goed idee is (want dat leidt meestal enkel tot een slapeloze nacht bij de ander maar vooral ook bij jezelf!). Eén van de fijnste dingen van ouder worden, is dat je verstandiger wordt. Het lukt mij als zestigplusser steeds beter om de rust te bewaren bij het ontvangen van een boze brief, mail of app. Ik ga niet langer met een bloeddruk van 190-130 een reactie op het toetsenbord rammen. 

Ik weet inmiddels ook dat een brief, mail of appje helemaal geen goed middel is om dingen mee uit te praten! Het heet niet voor niets uitpraten. Ik denk inmiddels dat een goedmaakbericht van mij eerder als een rode lap op een stier werkte dan als nuttig instrument om de relatie weer goed te krijgen. Komt er nu een mail van Ilse binnen? Die trut, hoe durft ze me (op dit tijdstip) nog een mail te sturen nadat...' 

Schriftelijke reacties doen het eigenlijk trouwens vrijwel nooit goed in een relatie waarbij de ander al boos, verdrietig of teleurgesteld is. Of alle drie, want dat kan natuurlijk ook. Ik ken veel mensen bij wie je aan de gezichtsuitdrukking kunt zien dat ze permanent boos, verdrietig én boos zijn, maar dat terzijde.  

Als een brief, mail of app als reactie op kritiek zou werken, dan zou bijvoorbeeld de ME ook wel briefjes uitdelen met: wij hebben sympathie voor deze demonstratie, toch willen we u verzoeken naar huis te gaan omdat het voor mij als agent best beangstigend is, zo'n grote massa boze mensen. 

Ik heb in mijn leven minstens tien goedmaakbrieven of –mails geschreven. Vaak begon ik met iets aardigs. Omdat ik graag weer de fijne relatie met je wil die we altijd hadden... Kansloos, als de ander hoog in de emotie zit.  

Het is eigenlijk heel logisch dat een schriftelijke reactie niet werkt. In feite is het één lange monoloog. Als je samen iets uit moet werken, zijn monologen totaal niet handig! Ik ken bijvoorbeeld geen enkele relatietherapeut die de ene week de vrouw van het stel laat praten en de week erna pas de partner. Hoewel dit misschien wel de juiste aanpak kan zijn bij stellen die elkaar verwijten dat er nooit naar hen geluisterd wordt. 

Ben je inmiddels hartstikke benieuwd hoe ik, ouder en wijzer dan ooit, omga met de boze berichten die ik zelf ontvang? Ik laat er om te beginnen vaak gewoon tijd overheen gaan. In veel gevallen lossen de problemen zich dan vanzelf op. Ik heb leren laten. Werkt dit niet? Dan zoek ik de ander op en praten we.  

Dit antwoord zal jou misschien teleurstellen. Stuur me gerust even een berichtje! Ik kan je echter niet garanderen dat ik erop ga reageren en je weet nu waarom!