De gelijkmaker

Een recent onderzoek heeft aangetoond dat het gebruik van A.I. de productiviteit met 13,8% verhoogd. Dit resultaat zie je echter alleen bij beginners en laaggeschoolden. Ervaren werknemers lijken weinig tot geen last te ondervinden van deze technologische revolutie.

Dat klinkt natuurlijk als goed nieuws voor al die vers afgestudeerden, want je krijgt er gratis een klad ervaring bij. En ervaring is nu net iets waar het zo’n piepkuiken aan ontbreekt, hoe kan het ook anders. Op die leeftijd was ik al blij als ik niet over mijn eigen veters struikelde.

Maar jong zijn is tegenwoordig geen excuus voor gebrek aan ervaring en dat hebben we onder andere te danken aan A.I.

Dankzij de computer maakt het niet meer uit of je ‘echte’ ervaring hebt, iedereen is gelijk. Jongeren krijgen meer kansen omdat ze een hoopje artificiële ervaring hebben. Maar wat doe je dan met die ouderen die hun ervaring ‘naturel’ hebben opgebouwd. Die ga je toch niet opzijschuiven omdat ze te duur zijn geworden?

Ik geef het toe, een groepsfoto met een strakke hoop twintigers staat mooier op je Instagram dan zo’n hoopje uitgezakte vijftigers. Zoek op Google maar eens naar afbeeldingen van ons ‘A.I. team’ of de ‘HR-ploeg’ en je weet meteen wat ik bedoel. Dat gelijk zijn heeft dus blijkbaar zijn limieten.

Ik vraag me af hoe ze erin slagen om dat team zo fris en jong te houden, want Botox kan toch niet alles verklaren. Of verhuizen ze die mensen naar de backoffice zodra er een spoor van veroudering zichtbaar is? Conclusie is in ieder geval dat A.I. het niveau verhoogt of, als ik mijn cynische bril even mag opzetten, minder laag maakt.

Voor de baas lijkt het niet uit te maken, zolang het bedrijf maar groeit en de lonen niet stijgen. In dat opzicht is het dan toch een soort van gelijkmaker, niet?