top of page

Makelaarsjargon


ree

Reclame mag niet misleidend zijn. Waarom staan de advertenties van makelaars dan nog altijd zo vol te positief geformuleerde bullshit? Je komt maar zelden een realistische beschrijving van de werkelijkheid tegen. Nu er nog altijd een tekort aan woningen is, zou je wat selectie vóór de poort toch juist aan moeten moedigen? Door eerlijk te omschrijven wat er te koop is, haken mensen met twee linkerhanden, en huizenjagers zonder rijke-ouders verbouwpotje, dan vanzelf af.


Op dit moment staat in mijn omgeving een vrijstaande woning te koop. Ik ga op de foto’s af om er hieronder een eerlijke, realistische beschrijving van te geven, hopende dat er niet alleen appeltaart en foto’s van vazen op de site staan (ook zo’n afgezaagde makelaarstruc). Natuurlijk benoem ik ook de ‘positieve’ punten. Laat je verrassen door dit ‘juweeltje!’


Royaal krot te koop!

‘Balken, balken, balken’, je ziet even niets anders als je de woonkamer inloopt. In combinatie met het sierwerk op de muren, waan je je in het voormalige huis van je (over)grootouders, waarin zij minstens zestig jaar samen hebben gewoond. Zonder enige vernieuwdrang.


De zitkamer is eigenlijk een pijpenla. Er past één bank in, een wat smaller exemplaar en daarbij een klein salontafeltje. Vanuit de kamer loop je via een vouwdeur in vaal-beige de keuken in. Retro (jaren 50) is een goede omschrijving. Aan luxe vind je hier een kraan met echt stromend water én twee werkende stopcontacten! Het gasfornuis laat zien dat hier veel (over)gekookt is. De houten keukenrolhouder mag overgenomen worden door de nieuwe eigenaar. Plastic, witte schrootjes complementeren het beeld. Achter de keuken was ooit een garage, maar aangezien de huidige bewoners te krakkemikkig werden om zelfstandig naar boven te klimmen (en hun trap niet stabiel genoeg voor een traplift), is hier met moeite een slaapkamer in te herkennen. Er past een twijfelaar in, met één nachtkastje.


Ook hier weer de geelgerookte schrootjes zodat je die kunt gaan tellen als je ‘s nachts niet kunt slapen. Dat risico zit er dik in, het huis ligt namelijk in een levendige buurt. Er is beneden een badkamer in elkaar geflanst met een zwevend toilet (de meest moderne frats in dit huis) en een eenvoudige douche met douchegordijn. Het douchegordijn is inmiddels volledig kleurloos en sluit dus aan bij iedere kleurkeuze. Er staat al een krukje in de douche, zodat ook personen boven de 1.65 meter onder de douche passen. Zittend dan.


Via de met poepbruin-tapijt-beklede trap, kom je, mits jij nog wél mobiel bent, boven. Hier zijn twee slaapkamers met linoleum op de vloer, hier en daar gebarsten, maar daardoor hoef je er geen overnamekosten voor te betalen. De radiatoren leveren bij een ijzerboer zeker nog wat tientjes op. Beide slaapkamers zijn voorzien van dakkapellen zodat je er (net) kunt staan. De dakkapellen zijn voorzien van rolluiken, waarschijnlijk omdat het uitzicht op de loze muur tegenover dit huis echt vreselijk is.


Er is geen badkamer (of zelfs alleen maar een toilet) boven, maar beide slaapkamers hebben gelukkig wel een eigen wastafel. En iedereen weet vanuit zijn studententijd dat je in een wastafel ook alles kunt doen wat héél belangrijk is ‘s nachts. Dit was meteen een van de twee pluspunten.


Is dit huis niet helemaal wat je zoekt? Dat kan ik me voorstellen. Maar met een budget van 250.000 euro kun je niet veel meer verwachten en dat weet je zelf ook wel! Veel succes met verder zoeken!

Opmerkingen


  • Facebook

DE COLUMNIST

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

bottom of page