Fossiele brandstoffen zijn de grootste oorzaak van de opwarming van de aarde. Het zorgt voor een onleefbaar klimaat voor mens, dier en plant. Dus moeten we overstappen naar zonne- en windenergie voor een wereld zonder lucht- en milieuvervuiling, en voor een gezonde flora en fauna. Maar wat zijn de ecologische consequenties eigenlijk?

Reclame mag niet misleidend zijn. Waarom staan de advertenties van makelaars dan nog altijd zo vol te positief geformuleerde bullshit? Je komt maar zelden een realistische beschrijving van de werkelijkheid tegen. Nu er nog altijd een tekort aan woningen is, zou je wat selectie vóór de poort toch juist aan moeten moedigen? Door eerlijk te omschrijven wat er te koop is, haken mensen met twee linkerhanden, en huizenjagers zonder rijke-ouders verbouwpotje, dan vanzelf af.

De oude vrouw liep moeizaam voor me uit door de woonkamer van haar appartement. Ze wees haar haar trots: een vitrinekast gevuld met glazen en karaffen.<br /> ‘Ik heb jaren kristal verzameld’, zei ze met haar on-Achterhoekse tongval. ‘Ik had wel twee appartementen kunnen vullen met glazen. Maar toen moest ik hierheen. Nou, toen heb ik alles maar weg gedaan. Alleen deze heb ik nog. ‘Je ken niet alles bewaren hè.’ Haar felle blauwe oogjes keken me onderzoekend aan.

Wist je dat er in Nederland bureaus zijn waar je diploma's kunt kopen?

Ik ben superblij met mijn nieuwe e-bike én tegelijkertijd panisch dat-ie gestolen wordt. Dat komt natuurlijk niet helemaal uit de lucht vallen, in Nederland worden er op dit moment veel meer e-bikes gestolen dan gewone fietsen.

Het is werkelijk verbazingwekkend hoe diep we als samenleving kunnen zinken, hoe laag we kunnen gaan in onze honger naar sensatie en vermaak. Onlangs bevond ik me op Youtube, doelloos scrollend, tot mijn ogen op een serie fragmenten vielen. Het leek een herhaling van een oude show waarvan ik dacht dat we toch al wel hadden besloten dat het ‘not done’ was; ‘Steenrijk, Straatarm’. Een televisieprogramma waarin de rijken en de armen van plaats ruilen om te zien hoe ‘de andere he

Ik ben niet de eerste en vast niet de laatste die een bijzondere ervaring heeft met het fenomeen ‘helpdesk’. Het woord impliceert namelijk dat je de helpdesk kunt benaderen voor hulp. Ja, dat had je gedacht. Een bezoekje aan een bedrijf waar je geholpen wilt worden is meestal onbegonnen werk, de receptioniste achter de balie is gepokt en gemazeld in het afwimpelen van klanten die lastige vragen hebben, dus bespaar ik mij de reiskosten en een hoop frustratie. Dus je pakt de te

Tijdens de jacht op huismoeders, hoorde ik het argument dat de sociale zekerheid geen natuurfenomeen is. Nee zeg, wat denken die luie donders wel. En wat hebben die huisvrouwen trouwens ooit voor ons gedaan? Met uitzondering van mijn moeder natuurlijk, maar die had dan ook geen tovermand, waar je vuile kleren in gooide die dan twee dagen later gewassen en gestreken terug in de kast lagen.

‘Als je van je hobby je werk maakt, wat doe je dan in je vrije tijd?’ Als ik iemand vertel over mijn ambitie om van kunst mijn beroep te maken, is dat één van de vragen die dan soms word gesteld. Ik heb nochtans genoeg interesses, om er minstens één van om te zetten naar iets wat brood op de plank brengt. De kans dat ik dan na mijn dagtaak tegen de muren ga lopen, is in ieder geval erg klein.

Eind februari krijg ik een mailtje dat mijn OV-chipkaart bijna verloopt. Ik heb hem inderdaad inmiddels zó lang, dat ik mijn wachtwoord én gebruikersnaam blijk te zijn vergeten. Maar na een kwartiertje aanmodderen, kan ik inloggen. Ik lees dat je 7,50 euro moet betalen voor een nieuwe kaart. Maar ik lees ook dat je hem gratis van de NS ontvangt, als je een NS-abonnement hebt.

Ineens zag ik het en weet het inmiddels zeker, er is buitenaards leven en ze zijn al onder ons. Ze proberen onze vermeende beschaving te ontwrichten en zitten ondertussen op tal van strategische plaatsen. Maar ze maken fouten, die ga je alleen pas zien als je het door hebt, met dank aan onze grote denker Johan Cruijff. Een paar voorbeelden…..

Iedereen sluit ‘s avonds toch de deuren van de woning af? Ik in ieder geval wel, want ik wil niet dat een inbreker toevallig mijn stulpje als werkterrein uitkiest om eens te zien of er wat te halen valt.<br /> Nu valt dat bij mij thuis nogal tegen, contant geld is iets van het vorige decennium en helaas, ook juwelen hadden en hebben we niet binnen onze familie. Mijn meest waardevolle ligt ’s nachts naast mij en ik denk dat zij mij wel even aanstoot als er iemand naast ons bed

Als ik mijn gitaar pak en C B D C als power akkoorden speel, dan klinkt het een beetje donker, duister en dreigend. Power akkoorden zijn gemakkelijke akkoorden om te spelen. Mocht je gitaar willen leren spelen, dan kun je je daarin verdiepen. Het speelt makkelijker dan open akkoorden.

29 september in het jaar 2021 en ik ben verdrietig, teleurgesteld en boos. Ik zag het mezelf al helemaal doen: mantelpakje aan, poeder op mijn neus, met sportschoenen aan en mijn hakkenschoenen in mijn hand naar de auto lopen. Aangekomen op mijn bestemming eerst mijn hakken aan, babbelen met de collega’s, het werk verzetten en dan de werkdag afsluiten met een heerlijke jog in het nabijgelegen park.

“Je denkt toch zeker niet dat ik € 520,- ga betalen?” sputterde ik. “Daar kunnen ze in Kiev drie maanden van eten!” Hij wilde naar het Songfestival. Het Eurovisie Songfestival. Ik zag mezelf al lopen als Songfestivalgekkie met vlaggetje, indianentooi en geschminkte wangen.

De gierige medemens, een terechte bron van irritatie en tegelijk lekker voer voor tijddodende lijstjes op Facebook. Een lullig Tikkie voor een patatje, van iemand die je net de hele dag hebt geholpen met verhuizen of de ontnuchterende domper van het delen van rekening, omdat één van je collega’s ineens een zure jankbal blijkt van het kaliber ‘ja maar ik heb alleen maar water gedronken en niet van het stokbrood gegeten.’

Vroeger had ik een krantenwijk. Nu ben ik 17 en klaar voor een échte baan. Een carrière als E-bike Fietskoerier zie ik wel zitten. Wanneer de avond valt, neemt langzaam een oranjegekleurde invasie het straatbeeld over. Op ruime afstand zie ik ze staan. De lelijke oranjekleur doet pijn aan mijn ogen. Ik fiets recht op mijn doel af; de Thuisbezorgd hub.

Deze week ontving ik weer eens een periodieke afrekening van de lokale apotheek. Op zich niets nieuws; zo af en toe heb je wel eens een pilletje of een zalfje nodig en dan moet je er even langs.

Tijdens een genealogische speurtocht kwam ik toevallig een document tegen dat een dramatisch bedrijfsongeval beschreef van een oude voorvader, de vader van mijn opa, die als daggelder bij een boer zijn kost probeerde te verdienen en uiteindelijk -weken erna- aan de gevolgen daarvan is overleden. Govert Gerijts heette hij.

Als de VN-klimaattop in het Egyptische Sharm-el-Sheikh ons ook maar één ding heeft geleerd, dan is het wel dat we gewoon naar de kloten gaan. De enige overeenstemming die is bereikt is een fonds voor ontwikkelingslanden die schade hebben opgelopen als gevolg van de klimaatverandering waar ze, vooral naar hun eigen mening, part noch deel aan hebben. Als het ergens een grote smeerboel is, dan is het wel in dat soort landen. Bent u bijvoorbeeld weleens in India geweest?