Het is werkelijk verbazingwekkend hoe diep we als samenleving kunnen zinken, hoe laag we kunnen gaan in onze honger naar sensatie en vermaak. Onlangs bevond ik me op Youtube, doelloos scrollend, tot mijn ogen op een serie fragmenten vielen. Het leek een herhaling van een oude show waarvan ik dacht dat we toch al wel hadden besloten dat het ‘not done’ was; ‘Steenrijk, Straatarm’. Een televisieprogramma waarin de rijken en de armen van plaats ruilen om te zien hoe ‘de andere he

Ik wil nog even terugkomen op mijn laatste en voorlaatste zwam over de olifant, de mug en het belang om soms eens wat te twijfelen. Ik wil dat even koppelen aan de verschrikkelijke gebeurtenissen in onze wereld, met name nu even aan dat wat er in Israël allemaal gaande is. Dat olifantje wordt sneller groter dan ik dacht.

Al een tijdje probeer ik mijzelf zoveel mogelijk te beschermen tegen het teveel binnenlaten van negativiteit.<br /> Niet dat ik ‘mijn ogen sluit’ voor datgene wat er in de wereld gebeurt, maar er zijn gewoon teveel negatieve prikkels op een dag. Daarnaast gaat het om gebeurtenissen waar ik geen invloed op heb.

<p>Waar ik woon staat de televisie de hele dag aan op sport of actiefilms. De sport wordt langzaam een actiefilm, waarin het gaat om de mooie vrouwelijke atletische verschijningen of de testosteron bommen van mannen die alles geven om niet te verliezen. Er zit een vaag parallel tussen de vrouw die gered moet worden door de mannelijke held die alles op alles zet om niet te willen verliezen.</p>

Comedy Central gebruik ik alleen om herhalingen van al honderd keer herhaalde afleveringen van Friends nog es te herhalen. Net als velen krijg ik maar moeilijk genoeg van deze iconische serie en dat komt vooral door de geniale cast, acteurs die stuk voor stuk dondersgoed zijn in hun werk. Kun je niet van elk succesproduct zeggen…

Het is rustig aan het voetbalfront. In politieke termen zou je spreken van een zomerreces, maar in het voetbal duurt dat in ieder geval niet zo lang. De voetbalwereld staat eigenlijk nooit stil, want er is altijd wel een opzienbarende transfer van een speler die naar de zandbak van Saoedi-Arabië vertrekt omdat het zo’n mooie sportieve uitdaging is en het daar allemaal zo goed geregeld is.

Ik vind het zelf ook best raar. En het lijkt alleen maar erger te zijn geworden sinds ik zelf in het ziekenhuis lag; de wens om voor het slapen gaan nog snel even op tv te zien hoe anderen lijden.

Ja hoor, heb ik weer! Gillend gek van mijn zoveelste slaande ruzie met een weigerachtig Viaplay zit ik tot aan de nok toe getergd op mijn toetsenbord te rammen. ‘Stelletje kutcriminelen, ik wil gewoon een potje voetbal terugkijken, zo ingewikkeld kan dat niet zijn toch?! Dat is waar ik jullie 16 euri per maand voor dok, remember?!'

Kent u dat programma ‘lang leve de liefde’, waar twee mensen een etmaal met elkaar op moeten trekken en dan de mogelijkheid hebben om dat nog eens met een etmaal te verlengen. Allemaal met het doel de liefde voor het leven te vinden. Het is een ‘guilty pleasure’, en ik schaam me er soms ook een beetje voor dat ik er naar kijk.

De meeste columnlezers zullen deze titel wel herkennen, aangezien een van ’s lands bekendste columnisten in de NRC zijn stukjes vaak op deze manier begint. Het recept voor zijn column is herkenbaar.

Er waart een nieuw virus rond op de vaderlandse tv; de woon en klusprogramma’s. Het is als vreemdgaan in je eigen woning. De Perfecte Verbouwing, Verbouwen, De grote huisverbouwing, De HuizenFixers, Eigen Huis&amp;Tuin, De Verbouwing, de grote verbouwing Australië, VTWonen verbouwen of verhuizen, De grote tuinverbouwing, SOS de Verbouwers, Je huis op orde, Verkopen of Verbouwen, Love It or List It, Flip or Flop. Ongetwijfeld ben ik er een aantal vergeten. Maar ik moest stoppe

Er valt niet aan te ontkomen, de reclamespotjes. Op TV, de radio, tussen de YouTube filmpjes en ga zo maar door. Zoek je de ene dag online naar een review van een stofzuigerzak, geheid dat je een paar dagen daarna allerlei aanbiedingen van stofzuigers voorbij ziet komen. Thanks Google!

De man legt uit dat hij overal tatoeages heeft, zijn gezicht, zijn bilnaad, zijn hele lichaam. “De pijnlijkste was die op mijn testikel,” zegt hij nog, ondeugend kijkend. Wat dan weer de vraag losweekt wat daar dan in hemelsnaam opstaat? Ik ben opeens klaarwakker. Hij mompelt iets over een glimlachend gezichtje.

In de provincie is alles anders dan in de Randstad. Deze mening hoor en zie ik nog wel eens voorbijkomen, vaak ook in combinatie met een spottende ondertoon. Het komt er dan op neer dat iedereen die buiten de Randstad woont, wordt aangezien voor een wat sneu figuur die je niet altijd serieus dient te nemen. Wat weten die lui in ‘de regio’ nu van het leven in een grote stad?

Gisteren, na de Europese kampioenschappen shorttrack, vlogen in TV-interviews de vleeswaren door de lucht. Er ging een enkele medaille aan de schaatsneus voorbij. Daar mag je teleurgesteld over zijn en misschien wel een beetje boos. Maar in figuurlijke zin de koelkast opentrekken en de kijkers een lichaamsdeel in het gezicht smijten, dat vind ik onkies.

Heeft u het ook meegekregen? De verkiezingen Provinciale Staten 2023 zijn er weer. Zet u zich maar schrap! De verkiezingsprogramma’s en oneliners stromen als reclamefolders weer binnen op al uw tv-, krant-, internet-, post en gespreks- brievenbussen. Stickers met NEE daarop helpen botweg niet.

Vanuit de trein van Zutphen naar Winterswijk zie ik hem weleens buiten lopen. Vanuit zijn witte boerderijtje naar een van z’n auto’s. Niet onmiddellijk herkenbaar, want de afstand is te groot om zijn gezicht te zien. Maar ik weet dat hij er woont als hij niet in Amsterdam verblijft.

Het is 1 februari 2023 en ik denk terug aan de storm van 1 februari 1953. Het was een nacht die bij mij, een jongetje van 6 jaar, onuitwisbare herinneringen heeft achtergelaten.

Slaat u er op aan? Waarschijnlijk wel, want het is inmiddels een begrip geworden. Voor velen een doel op zich, voor enkelen slechts een keerzijde van de medaille.

‘A shoulder to cry on is a dick to ride on.’Die prijkt bij mij al jaren op een Delftsblauw tegeltje boven de Chesterfield loveseat. Een onvolprezen Temptation Island klassieker. Tot kunst verheven hersenloosheid. Domweg geniaal.