De krantenlezer

Het is zaterdagmorgen. Buiten is het grauw en het regent, maar op mijn keukentafel ligt de krant en het koffiezetapparaat produceert, naast een hoop herrie, een heerlijk bakkie troost. De broodjes zijn vers en de geur van dat vers gebakken brood maakt dat het een geluksmomentje is. Jazeker, ik kan daar van genieten.

Ik sla de krant open en lees de dagelijkse rubrieken, de stukken over actuele gebeurtenissen in binnen- en buitenland. Door naar de regionale pagina’s en de sport. Ik lees alles in sneltreinvaart, een grote tegenstelling tot het rustmoment zelf en ga, als ik de laatste bladzijde heb omgeslagen, bladzijde voor bladzijde terug. Pas dan lees ik alles met meer intensiteit. Vreemd?

Ik heb er een niet-wetenschappelijk onderzoekje op losgelaten. Met andere woorden, ik heb er in mijn omgeving gewoon naar gevraagd en je staat versteld van de manieren waarop de krant gelezen wordt. Om te beginnen hebben velen een voorkeur voor de papieren krant, maar steeds meer mensen lezen alleen de digitale versie. Ik vind de papieren krant wel lekker, ik zit al genoeg achter een beeldscherm.

Sommigen lezen alleen de koppen en enkele headlines, een ander gaat rechtstreeks naar de strips en de spotprentjes. Ik sprak iemand die als eerste op zoek ging naar de overlijdensadvertenties en weer een ander las eerst alle vaste rubrieken en columns. Er zijn mensen die alleen het regionale nieuws lezen en het overige links laten liggen. Er zijn ook mensen die er een heel ritueel van maken.

De keukentafel wordt leeggemaakt en de gehele krant wordt pontificaal uitgespreid. En als we het over rituelen hebben, mag mijn opa niet ontbreken, aangezien hij zichzelf geheel verstopte achter de krant met een sigaar tussen de lippen en er lustig op los dampte, waardoor het leek alsof hij de krant in de fik stak.

Binnen mijn onderzoek stuitte ik ook nog op bijzondere categorieën krantenlezers.

Sommigen lezen tot vervelens toe bijzonderheden uit de krant hardop voor aan de rest van het gezin en recent hoorde ik van iemand die de krant alleen kocht voor de puzzels die erin staan. Ik stel me voor, dat de manier van ‘krantlezen’ ook iets kan zeggen over degene zelf.

Er is vast wel iemand die hier onderzoek naar heeft gedaan. Zou me niets verbazen als er iemand op is gepromoveerd.