Veroordeeld tot sex

Lekkere muziek, beetje dansen en bij de bar samen gezellig kletsen. De sfeer is goed, en ongemerkt kom je steeds dichter bij elkaar. Zij praat net iets te zacht waardoor je dichter bij haar komt om goed te kunnen verstaan wat ze zegt. En dan gebeurt het, ze kijkt je langer aan, en haar ogen vertellen je iets… Je weet wat er gaat gebeuren…

Samen sta je op van de bar, op zoek naar de functionaris van consent. Je let goed op dat je haar onderweg niet aanraakt, en galant pak je voor haar een kruk als je aan een tafeltje de betreffende ambtenaar gevonden hebt. Het is een man van in de zestig met stoppels en een brilletje, die nog een paar jaar tot zijn pensioen moet en een vermoeide indruk maakt. Hij knipt een felle lamp boven het tafeltje aan, en haalt wat formulieren uit zijn tas. Mag ik eerst even jullie legitimatie, vraagt hij korzelig. ´

‘Oké, u wilt dus beiden dat de onschendbaarheid van het lichaam wordt opgeheven voor de duur van de gemeenschap die u samen wenst te hebben?’ Beiden antwoorden met ja, en de formulieren worden ingevuld.

Dan volgt de verplichte alcohol en drugstest. De ambtenaar constateert dat er sprake is van alcohol- en Xtc-gebruik. Dat betekent dat de toestemming pas over twaalf uur ingaat. Tot die tijd dus wat anders doen, beetje gamen, water drinken, alvast brood maken voor de dag erna als je naar je werk moet.

Dan is het eindelijk zover, de twaalf uur ontnuchteren zijn voorbij, het consent is geactiveerd. Opgetogen loopt het meisje naar het huis van de jongen en vliegt hem om zijn nek als hij open doet. Maar voor hem hoeft het niet meer zo nodig, de hond is ziek geworden en hij heeft ruzie met een vriend.

‘Maar,’ stamelt zij. ‘Ik heb toestemming om met je te vrijen. Ik ga een klacht indienen bij het meldpunt voor eenzijdig ingetrokken consent.’

Na twee jaar vanaf de klachtenprocedure dient eindelijk het hoger beroep waarin een definitieve uitspraak wordt gedaan. De jongen heeft inmiddels een vaste relatie, en zijn vriendin is zwanger van hun eerste kindje. Hij zit met bezwaard gemoed in de rechtszaal, en het meisje kijkt strak voor zich uit. Voor haar is het een principekwestie geworden.

Dan doet de rechter uitspraak, en veroordeelt de jongen tot sex met het meisje. Door eerst duidelijke avances te maken zijn de gevoelens van het meisje in een zekere richting bewogen, en de jongen dient zich bewust te zijn dat zijn afwijzing tot mentale schade bij het meisje heeft geleid. Zij mocht er immers vanuit gaan dat de intenties oprecht waren, en hoefde na de ondertekening geen rekening te houden met mogelijke terugtrekking, met gekwetste gevoelens tot gevolg.

De rechter maakt korte metten met het verweer van de advocaat van de jongen, die stelt dat het lichaam van zijn cliënt toch net zo goed onder lichamelijke integriteit valt. Van uitgaansgelegenheden is bekend dat dit soort situaties kunnen voordoen, en bij de dienstdoende ambtenaar van consent van dat moment is niet gebleken dat er twijfel was.

‘Dit is mijn uitspraak, en hier moet u het mee doen,’ waarna gejuich van de publieke tribune klinkt. Het meisje staat op en maakt met haar wijsvinger het “kom jij maar eens even mee” gebaar, de jongen strak aankijkend. Met gebogen hoofd loopt hij achter haar aan naar de ruimte in het gerechtshof waar het vonnis ten uitvoer zal worden gebracht.

Voor ze naar binnen gaan werpt het meisje een triomfantelijke blik in de richting van de vriendin van de jongen. Binnen zijn drie ambtenaren en een psycholoog aanwezig die op een ordentelijk verloop van de gemeenschap toe zullen zien.

Als ik buiten loop met mijn hond kijk ik tegenwoordig eerst even om me heen voor ik hem over zijn kop aai. Weet ik veel of ik dan ongewenst aan hem zit… Als ik mijn hand van zijn kop haal duwt hij ‘m er weer onder, dus het zal wel goed zijn. Maar voor hoe lang nog?