In de afgelopen weken heb ik diepe bewondering gekregen voor het werk van Mary. Mary is een Amerikaanse ex-US Air Force dame, die al meer dan 30 jaar in Duitsland woont. Om de hoek van de Rammstein-Base.Mary is 67 jaar jong, sinds enkele jaren weduwe van een voormalig hooggeplaatste US Air Force Officier. Zelf heeft ze ook 20 jaar uitgediend bij dezelfde werkgever.

Nou is er dus één beroemdheid die ik graag door een roze bril beoordeel (voor wie mij nog niet kent, dat is voetballer Hakim Z.). Het liefst een zuurstokroze. Volgens sommigen Facebookvrienden tot vervelens toe en dat snap ik hoor. Anderzijds vind ik ook wel es iets van jouw ongeloofwaardige ‘love my life/happy together/kijk es hoe geweldig mijn kinderen zijn’- berichtgeving op de Socials. En ik vind je nog steeds aardig.

Dat dingen soms niet goed verlopen, is echt niet altijd mijn schuld. We hadden flink wat blikken beits ingeslagen onder het mom van ‘terugbrengen bij deze bouwmarkt kan nog tot vier weken na aankoop.’ Maar je kent het wel, bonnetje netjes samen met de blikken in de plastic tas, thuis de blikken eruit en glas voor de glasbak erin, glas weggebracht, tas kapot, tas weg. O ja, en bonnetje weg. Maar goed, Marktplaats biedt uitkomst in zo'n geval.

Ja hoor, heb ik weer! Gillend gek van mijn zoveelste slaande ruzie met een weigerachtig Viaplay zit ik tot aan de nok toe getergd op mijn toetsenbord te rammen. ‘Stelletje kutcriminelen, ik wil gewoon een potje voetbal terugkijken, zo ingewikkeld kan dat niet zijn toch?! Dat is waar ik jullie 16 euri per maand voor dok, remember?!'

Gekut altijd, bij die kleine Jumbo aan de Assendorperstraat. Nu kan ik opeens de potjes tuinkruidenbouillon niet vinden. Waarom niet gewoon bij de afdeling bouillon, naast de blokjes en de soepjes? ‘Misschien moet u even bij de Jumbo aan de Veemarkt kijken?’ Het vakkenvulmeisje lacht er niet eens bij. Laat maar zitten, ik verkruimel thuis wel een blokje, als het zo moet…

Vroeger, toen deze ‘jongen’ een jongetje was, leerde je op de Lagere School nog over ‘inboorlingen’ en kannibalen (menseneters).<br /> Dat zou nu een leerkracht voor de rechter brengen, maar toen zag ik foto’s en tekeningen van mannen (meestal een zendelingen) met tropenhelm, in een grote hout gestookte kookpot zitten. Daaromheen dansten de feestende ‘inboorlingen’ in rieten rokjes op het ritme van een tamtam. Een kok, met een mensenbeentje in zijn haar, stond met een grote h

Gapend met een bord op schoot probeer ik het staartje van mijn weekend voor de teevee door te brengen, maar ik haak af na de voetbal. Tuurlijk, er is een grote doelgroep die dat educatieve boerderijgedoe van Yvon J. en haar discipelen prima kan verstouwen, ik hoor daar niet bij. Ga wel ff een stukkie tikken ofzo. Dat tomeloze gekir van voornoemde Yvon trek ik overigens ook niet zo goed, dus ik zet de teevee vast zachter. Ah, reclame, van Lidl en de huishoudelijke apparaten va

Er worden allemaal spullen naar binnen gedragen, andere kleren worden aangedaan, er worden materialen schoongemaakt. Het echte werk moet nog beginnen, maar de mensen hebben het nu al warm. De spanning was bij mij in ieder geval vooraf al voelbaar en stijgt en daalt bij vlagen. Het ‘hoofd’ vraagt om muziek, zodat hij zich misschien beter kan focussen.

Oh jongens, ik kan af en toe zo lekker ongegeneerd tevreden zijn met mezelf. Nu ook weer, met bedenkelijke guilty pleasures op m’n oortjes, in de tuin, in de zon, geef ik me over aan een moment van pure eigengeilerij.

Een aartsengel moet het worden, geen gewone engel. In ieder geval met goddelijke mannelijke of vrouwelijke energie. Niet om Greta Tunberg te promoveren tot gezant van God. Nee, het kaliber zware aartsengel en boodschapper van God is broodnodig om Greta en haar hordes devoot volgende scholieren, te begeleiden naar een meer realistische kijk op de wereld.